یکی از روشهای ورود به کانادا به عنوان مقیم موقت، دریافت اجازه کار است. فایده دریافت اجازه کار این است که بعد از ورود به کانادا و به دست آوردن تجربه کار کانادایی میتوانید امتیازات خود را برای کسب اقامت دائم کانادا افزایش دهید. در واقع تمام برنامه های مهاجرتی به شکلی طراحی شده اند که به اشخاصی که سابقه کار کانادایی دارند، بیشترین امتیاز را تخصیص میدهند.

اجازه کار و یا Work Permit انواع مختلفی دارد که هر کدام از شرایط و البته پیچیدگی های خاصی برخوردار هستند. در اکثر موارد و برای اینکه بتوانید اجازه کار دریافت کنید، لازم است تا از یک سازمان کانادایی به نام ESDC تاییدیه ای به نام LMIA دریافت کنید. این تاییدیه نشان میدهد که کارفرما برای یک شغل با کمبود نیروی کار در کانادا روبرو بوده و برای پر کردن آن موقعیت شغلی باید نیروی کار خود را از خارج از کانادا تامین کند.

در اینجا سعی میکنیم به اختصار روشهای دریافت اجازه کار را مرور میکنیم.

اجازه کار آزاد و یا Open Work Permit

این نوع از اجازه کار پرطرفدارترین نوع اجازه کار در کاناداست. اگر موفق به دریافت این نوع از اجازه کار شوید، میتوانید برای هر کارفرما در کانادا و در هر مکانی کار کنید. از آنجایی که این نوع از اجازه کار بر اساس شعل نیست (محدود نیست و شما میتوانید برای هر کارفرما و در هر شغلی کار کنید) لذا نیازی به LMIA نیز ندارد.

اشخاص زیر واجد شرایط دریافت اجازه کار آزاد هستند:

  1. فارغ التحصیلان موسسات آموزشی کانادایی که کد DLI دارند
  2. دانشجویانی که نمیتوانند هزینه های زندگی خود را تامین کنند
  3. اشخاصی که در حال حاضر با اجازه کار محدود در کانادا حضور دارند و در محیط کار خود مورد سوء استفاده قرار گرفته اند
  4. کسانی که در داخل کانادا بوده و برای دریافت اقامت دائم اقدام کرده اند
  5. وابستگان کسانی که در داخل کانادا بوده و برای دریافت اقامت دائم اقدام کرده اند
  6. همسر و یا پارتنر دانشجویان بین المللی و یا کسانی که با اجازه کار در کانادا حاضر هستند
  7. همسر و یا پارتنر اشخاصی که برای برنامه آتلانتیک اقدام کرده اند
  8. اشخاصی که برای دریافت پناهندگی از کانادا اقدام کرده اند
  9. اشخاصی که دستور اخراج آنها از کانادا متوقف شده است
  10. دارندگان TRP
  11. برخی از اشخاص جوان که تحت برنامه های خاص موقت اقدام میکنند

اجازه کار همسر دانشجویان بین المللی

این نوع از اجازه کار مختص همسران و همراهان (پارتنر) دانشجوی بین المللی است و یکی از انواع اجازه کارهای باز (Open Work Permit) به حساب می آید. همسران و همراهان دانشجویان بین‌المللی تنها در صورتی می‌توانند برای دریافت مجوز کاری باز اقدام کنند که اسپانسر آن‌ها (شخص دانشجو) در یکی از برنامه‌های کارشناسی ارشد یا دکترا در یکی از دانشگاه‌ها یا موسسات پلی‌تکنیک کانادا ثبت‌نام کرده باشد. البته برای همسران دانشجویان دوره های Undergraduate نیز برخی استثناها وجود دارد.

استثناهای دوره های تحصیلی Undergraduate چیست؟

همسران دانشجویان یکی از برنامه‌های تحصیلی زیر در دانشگاه (دوره های Undergraduate)، می‌توانند برای دریافت مجوز کاری باز اقدام کنند:

  • دکتری جراحی دندان (DDS، DMD)
  • لیسانس حقوق یا دکترای حقوق (LLB، JD، BCL)
  • دکتری پزشکی (MD)
  • دکتری اپتومتری (OD)
  • داروسازی (PharmD، BS، BSc، BPharm)
  • دکتری دامپزشکی (DVM)
  • لیسانس علوم پرستاری (BScN، BSN، BNSc)
  • لیسانس آموزش (B. Ed.)
  • لیسانس مهندسی (B. Eng.، BE، BASc)

اجازه کار Employer-specific

شخص دارنده این نوع اجازه کار فقط برای کارفرما و شغلی که در اجازه کار قید شده است میتواند کار کند. دارنده این اجازه کار باید شرایط مندرج در اجازه کار را کاملا رعایت کند. برای مثال در این نوع از اجازه کار میزان ساعاتی که شخص مجاز به کار میباشد میتواند محدود شود.

اجازه کار پس از تحصیل

زمانی که از یک موسسه آموزشی واجد شرایط در کانادا فارغ التحصیل میشوید، میتوانید برای دریافت اجازه کار بعد از تحصیل اقدام نمایید. به این نوع اجازه کار اصطلاحا Post Graduate Work Permit و یا PGWP میگویند.

برای اینکه واجد شرایط دریافت این اجازه کار باشید باید:

  • به صورت تمام وقت تحصیل کرد باشید
  • موسسه آموزشی شما در لیست موسسات آموزشی با شماره DLI باشد
  • حداقل طول زمان تحصیل شما 8 ماه بوده باشد

دقت نمایید که طول مدت زمان اعتبار اجازه کار شما ماکزیمم 3 سال بوده و تابعی از مدت زمان تحصیل شماست.

  • اگر طول مدت دوره آموزشی شما کمتر از 8 ماه باشد، اجازه کاری دریافت نمیکنید
  • اگر طول مدت دوره آموزشی شما بین 8 ماه تا 2 سال باشد، به اندازه مدت زمان تحصیلتان اجاره کار میگیرید
  • اگر طول مدت دوره آموزشی شما 2 سال و یا بیشتر باشد، 3 سال اجازه کار میگیرید

این مطلب را به اشتراک بگذارید