قسمت هفتم: مشاوره مهاجرتی میدهم، چون…
در قسمتهای قبل توضیح داده شد که چه اشخاصی حق دارند مشاوره مهاجرتی بدهند. این مطلب را میتوانید از این لینک بخوانید.
اما در برخی موارد برخی از اشخاص به واسطه اینکه با یک مشاور و یا وکیل رسمی همکاری میکنند، خود را مشاور و یا وکیل مهاجرت میدانند. برای مثال:
- کارمندان دفتر یک مشاور مهاجرت
- ایجنت رسمی یک مشاور مهاجرت
- فارغ التحصیلان رشته مشاوره مهاجرت
- و …
این افراد اگرچه برای یک وکیل و یا مشاور رسمی (به شکل مستقیم و یا غیر مستقیم) کار میکنند و یا تحصیلات مرتبط با مهاجرت دارند، اما به هیچ عنوان حق ارائه مشاوره های مهاجرتی را ندارند.
پس این اشخاص چه کاری میتوانند بکنند؟
طبق قوانین، کارمندان دفتر یک سازمان مهاجرتی تنها میتوانند امور محوله (که مشاوره نیست) را انجام دهند. برای مثال کارمندی مسئول طراحی گرافیکی است و کارمند دیگری مسئول سابمیت اپلیکیشن. کارمند دیگری مسئول پیگیری قراردادها و …
همچنین وجود ایجنت برای یک سازمان مهاجرتی تنها در راستای پیشبرد موضوعات مربوط به بازاریابی است. ایجنت های یک سازمان مهاجرتی نیز همانند کارمندان آن سازمان، حق ارائه مشاوره را نداشته و تنها میتوانند مسئول تبلیغات و بازاریابی شخص مشاور رسمی باشند.
فارغ التحصیلان رشته مهاجرت نیز به هیچ عنوان صلاحیت ارائه مشاوره های مهاجرتی ندارند. این افراد تنها در شرایطی میتوانند مشاوره مهاجرتی ارائه دهند که آزمون مشاوره مهاجرت ICCRC را با موفقیت پشت سر گذاشته و کد RCIC دریافت کرده باشند. (از این لینک میتوانید عضویت افراد در سازمان ICCRC را کنترل کنید). در غیر این صورت مجاز به فعالیت در این زمینه نیستند.
دقت نمایید که اگر با یک شرکت مهاجرتی قرارداد میبندید و یا قصد ارزیابی شرایط خود برای مهاجرت به کانادا را دارید، پاسخ سوالات خود را تنها و تنها از شخص مشاور و وکیل رسمی دریافت کنید. اگر یکی از کارمندان یک شرکت مهاجرتی با شما در تماس بود، به هیچ عنوان حق ارائه مشاوره به شما را ندارد و تنها در چارچوب تعیین شده میتواند به شما اطلاعاتی داده و یا از شما اطلاعاتی دریافت کند.